ULRIXA bestaat uit zes beeldend kunstenaars (Eva van Ooijen, Ivo van den Baar, Karma Hamed, Nicole Driessens, Sixin Zeng en Wout Peeters) die elk hun eigen kunstpraktijk hebben en tegelijkertijd samenkomen om de gedeelde ambitie te realiseren om de krachten te bundelen en te onderzoeken hoe het collectief boven de specifieke kwaliteiten van de individuele kunstenaar kan uitstijgen zonder autonomie te verliezen.  

Het concept voor de tentoonstelling in Willem Twee Kunstruimte vertrekt vanuit het idee van schaalvergroting en schaalverkleining. De werken die tot nu toe gemaakt zijn binnen het oeuvre van ULRIXA hebben draden achtergelaten die inspireren tot nieuwe werken. De tentoonstelling wordt een “droste-effect” waarin de nieuwe werken worden ondersteund door reeds bestaande werken. Dit geeft Ulrixa de kans om een aantal werken die van november 2023 tot september 2024 zijn ontwikkeld opnieuw te gebruiken en tegelijkertijd een aantal van de nieuwe ideeën te benadrukken door grote werken te maken, verbonden met de mogelijkheden in Willem Twee. De groep beschouwt deze derde show als onderdeel van de reeks die zij zullen voortzetten, gevolgd door de show in Watou (juli - augustus 2025) in de ambitie en verwachting dat er meer shows zullen volgen.  

Als kunstenaar en ontwerper verdiept Ulrixa's creatieve reis zich in migratie, ruimtes die we innemen en de impact van klimaatverandering. Ze is gedreven om identiteitscomplexen te ontrafelen, autoriteit uit te dagen en maatschappelijke normen te verstoren, zowel binnen als buiten de kunstwereld. Feminisme loopt als een rode draad door haar werk, waarbij ze stereotypen ontmantelt en aanzet tot een herwaardering van machtsstructuren.  
Door gebruik te maken van verschillende media, waaronder textiel, verhalen, beeldhouwkunst, fotografie en hergebruikte snippers, neemt Ulrixa's kunst een tactiele vorm aan en belichaamt ze abstracte concepten en veelzijdige verhalen. Elke creatie boeit esthetisch en nodigt uit tot diepere overpeinzingen. Geworteld in doorleefde ervaringen laveert haar kunst tussen twijfel en overtuiging, vervaagt ze feiten van fictie, daagt ze normen uit, zet ze aan tot kritisch denken en versterkt ze diverse stemmen, vooral die van gemarginaliseerden. Uiteindelijk weerspiegelt haar kunst de complexiteit van het bestaan, waarbij ze de kijkers aanspoort om een contemplatieve reis te maken die verder gaat dan het fysieke kunstwerk zelf.