We leven in een tijd die beheerst wordt door klimaatverandering, oorlogsgeweld en maatschappelijke en politieke instabiliteit. Een toenemende polarisatie splitst de samenleving in tweeën. Alle waarschuwingen ten spijt dreigen we het vertrouwen te verliezen dat we het tij kunnen keren. Deze maatschappelijke ontwikkelingen vragen op mentaal vlak veel van ons. De snelheid waarmee de wereld verandert is overweldigend. Hoe kunnen we veerkrachtig blijven in een wereld die langs ons heen raast, waarin onbeheersbare ontwikkelingen ons aan het wankelen brengen?  

In deze continu veranderende wereld treden de in 2024-2025 gecureerde kunstenaars aan als sociale actoren van maatschappelijke veerkrachtigheid. Kunst stelt ons in staat om een open blik te houden, mentale ruimte vrij te maken voor bezinning en met verschillende invalshoeken een gegronde mening te vormen. In hun werk creëren deze kunstenaars steeds vaker ruimtes voor veerkrachtigheid. De antwoorden die zij bieden kunnen reflecteren op het verleden, gelden voor het heden, of zijn vooral op de toekomst gericht. De kunstenaars sporen het publiek aan om weerbarstig te zijn. Tenslotte: de wereld begint bij onszelf.  

De spaces of resilience die de kunstenaars in Willem Twee gaan presenteren, belichten beide kanten van de medaille: het ervaren van weerstand en het bieden van weerstand. Deze twee zijn als een elastiek continu gespannen: hoe harder de weerstand is die wij ervaren, hoe sterker wij ertegenin zullen gaan. Daarom biedt het artistieke programma van 2024-2025 geen eenduidig antwoord. In plaats daarvan zijn alle tentoonstellingen en activiteiten subjectieve anekdotes van elke kunstenaar. Ze vormen tegelijk een uitnodiging aan het publiek om zijn individuele blikken te verruimen en te kijken voorbij het bekende. Deze waaier aan antwoorden – deze spaces of resilience die de kunstenaars bouwen in de monumentale Kunstruimte – vormt een suggestie voor een meer veerkrachtige maatschappij die hopelijk zelfs ooit het tij kan keren.